Dużo się dziś mówi i pisze o angażowaniu jako wymogu nowoczesnego marketingu. Ale w praktyce są z tym duże problemy. Z jednej strony nie da się dłużej izolować świadomych swoich potrzeb odbiorców marek miejsc, a z drugiej jest strach przed chaosem, jaki spowoduje oddanie głosu każdemu w każdej sprawie. Jest jeszcze sytuacja dobrej woli, która przybiera postać monstrualnej struktury, której nikt nie rozumie.
Ta ostatnia to m.in. przypadek Warszawy. Oto, jak samo miasto widzi swoją współpracę z mieszkańcami:
„Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy powstało w styczniu 2008. (…) Celem powstania CKS było m.in. umożliwienie realizacji projektów interdyscyplinarnych, przyczynienie się do poprawy przepływu informacji między miastem a mieszkańcami oraz poszerzenie współpracy władz samorządowych z organizacjami pozarządowymi. Ponadto, celem powstania CKS było również koordynowanie i nadzorowanie prowadzenia konsultacji społecznych w Warszawie.
CKS ma obecnie status Biura Urzędu i w jego skład wchodzi 5 wydziałów merytorycznych: Wydział Miejskiego Rzecznika Konsumentów, Wydział Badań, Analiz i Strategii, Wydział Prasowy, Wydział Współpracy z Organizacjami Pozarządowymi oraz Wydział Konsultacji i Dialogu Społecznego.
W zakresie dialogu społecznego i konsultacji społecznych wiodącą rolę odgrywa Wydział Konsultacji i Dialogu Społecznego, a w jego ramach Dział Konsultacji. Do zadań Wydziału należy m.in. „prowadzenie konsultacji społecznych lub wspieranie innych biur Urzędu, wydziałów dla dzielnic i jednostek organizacyjnych m.st. Warszawy w prowadzeniu konsultacji społecznych”, oraz prowadzenie kampanii społeczno-informacyjnych i innych działań informacyjnych dla mieszkańców Warszawy. Szczegółowe zadania Działu Konsultacji precyzują charakter wsparcia – jest to „współpraca z biurami Urzędu, wydziałami dla dzielnic i jednostkami organizacyjnymi m.st. Warszawy w zakresie: planowania kampanii konsultacyjnych, prowadzenia konsultacji społecznych, mediacji w konfliktach społecznych, monitoringu konfliktów społecznych w m.st. Warszawie oraz prowadzenia działań informacyjnych dla mieszkańców”, ponadto „prowadzenie dialogu społecznego pomiędzy Urzędem a mieszkańcami lub grupami (formalnymi i nieformalnymi) stanowiącymi ich reprezentację” oraz „opiniowanie strategii, planów oraz akcji informacyjno-konsultacyjnych opracowanych przez jednostki organizacyjne Urzędu”; a także „monitorowanie konfliktów społecznych” oraz „inicjowanie i współpraca przy organizacji szkoleń z zakresu konsultacji, negocjacji i mediacji”. (cytowany tekst pochodzi ze strony http://konsultacje.um.warszawa.pl/o-cks)
To gdzie konkretnie mam się udać, żeby zobaczyć projekt drugiej linii metra i wypowiedzieć się na jego temat?
Dla kontrastu przykład Helsinek, które stworzyło miejsce, gdzie spotykają się plany Departamentu Rozwoju Miasta z uważnym okiem i opinią każdego, kogo one interesują. Po pierwsze jest to konkretny budynek, który wiadomo, gdzie się znajduje, jak wygląda i w jakich godzinach jest otwarty. Po drugie miasto wydało banalnie proste materiały informacyjne, które nie zawierają wywodów na temat, jak to miejsce funkcjonuje w strukturze organizacyjnej urzędu miasta, ale które zamiast tego odpowiadają na pytania:
• Co to jest Laituri (tak nazywa się to miejsce)?
• Dla kogo zostało stworzone?
• Co można robić w Laituri?
• Dlaczego jest konieczne?
Oczywiście nie zapomniano o wszelkich danych kontaktowych i adresowych. Krótko, na temat i tylko to, co naprawdę ma znaczenie. Poniżej ulotka, o której mowa.
Po trzecie, Helsinki zdecydowały się na kompletnie odmienną od najczęściej stosowanej w Polsce przyjazną formę, w tym język. Nie wszystko da się wytłumaczyć nordycką kulturą, bo każdy może zastosować prosty, komunikatywny język, jeśli tylko chce. Proszę zajrzeć na oficjalną stronę Laituri, żeby przekonać się na własne oczy, że nie ma tam jednej zbędnej informacji: http://laituri.hel.fi/en.